Apulia, czyli co słychać na obcasie włoskiego buta. Mini przewodnik po regionie

Czy kogokolwiek trzeba namawiać na Włochy? Idę o zakład, że nie. Rozpływam się na samo wspomnienie espresso za kilkadziesiąt centów i pistacjowych deserów. Muskających twarz promieni słońca w chłodny, polski czas. Jak myślę city break, to Włochy są pierwsze. Apulia zaś, czyli region położony na obcasie włoskiego buta, to mój dotychczasowy faworyt. Mam nadzieję, że dacie skusić się, by spędzić w niej choćby jeden przedłużony weekend. Zobaczcie, co czeka na Was na miejscu i dajcie się przekonać, że warto tutaj wracać.

***

Atrakcje Apulii

Nie powiem Ci, które z miasteczek zachwyci Cię najbardziej, bo oto dzieje się w Apulii coś fantastycznego. Mimo szalonego zagęszczenia regionu uroczymi miejscowościami, każda zachwyca czym innym. Ani chwilę nie miałam wrażenia powtarzalności. No dobra, nie byłam przecież we wszystkich, ani nawet w połowie miasteczek regionu. Gdybyście jednak mieli przy 30 z kolei dosyć, zawsze czekają na Was tutejsze piękne plaże. Mając oczy szeroko otwarte i skłonność do popadania w zachwyt nad drobiazgami, z każdą kolejną miejscowością miałam ochotę odkrywać i smakować więcej. Apulia, czyli po włosku Puglia, to dla mnie prostota i elegancja w jednym i myślę, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.

Bari – stolica Apulii

Czytając relacje na blogach z Apulii odnosiłam czasem odnieść wrażenie, że dla niektórych Bari to po prostu konieczność w drodze do innych uroczych miejscowości regionu. Ot, trzeba w Bari wylądować, by móc jak najszybciej wyruszyć dalej, ale nie zachwyca ono niczym szczególnym. Ja zaś Bari polubiłam bardzo, ale uwaga, mój odbiór tego miejsca naznaczony jest tym, że kocham szwendać się po miejscach o podobnym klimacie, a ponadto byliśmy w regionie Apulia w styczniu, kiedy to wiatr i niski sezon wygnał chyba wszystkich turystów i mieszkańców. Pustki, wszędzie pustki! Z jednej strony było to ogromną przyjemnością, mieć tyle możliwości i spokoju w zwiedzaniu Apulii na wyłączność, z drugiej strony bardzo brakowało mi zwykłego życia, ulicznej krzątaniny, widoku zajętych swoimi sprawami mieszkańców. Bari więc, jak na największe miasto regionu przystało, wreszcie dało mi trochę wyczekanych bodźców innych niż piękno architektury, choć z pewnością w ciepłych miesiącach może dokuczyć ilością spacerowiczów.

10 miejsc, które warto zobaczyć w Bari

Dla mnie główna przyjemność w zwiedzaniu Bari koncentrowała się wokół Starego Miasta, czyli Centro Storico lub Citta’ Vecchia. Sceneria starych miejskich murów i wtopionych w nie kapliczek to dla mnie atrakcja sama w sobie. Mogłabym krążyć wkoło, robić ich typologię, a i tak za każdym razem dostrzegać kolejną i zawieszać oko na już widzianych. Zwykłe życie wylewa się tutaj na ulice z ciemnych mieszkań, dzięki czemu z dużym prawdopodobieństwem natkniecie się na rozstawione pod firankami sita, pod którymi suszą się świeżo przygotowane przez panie domu orecchiette, a więc typowy dla regionu Apulia makaron, o którym jeszcze wspomnę.

Na starym mieście zajrzyjcie na place Piazza degli Innamorati – Plac Zakochanych oraz Plac Mercantile, gdzie znajdziecie dobre lody oraz stoisko pani Marii sprzedającej tradycyjną sgagliozzę, czyli smażone placki z polenty. Ze starego miasta będziecie już rzut beretem od zamku Castello Normanno-Svevo, a więc Zamku Fryderyka II Szwabskiego. Patronem Bari jest św. Mikołaj, toteż przez rozpowszechniony jego kult w mieście, warto zajrzeć do XI-wiecznej Bazyliki św. Mikołaja (Basilica San Nicola), gdzie znajdują się jego relikwie. Kolejny kościół wart odwiedzenia to Katedra św. Sabina (Cattedrale di San Sabino), a gdy miejsc sakralnych będzie Wam już dosyć, czeka na Was jeszcze Pałac Sforzów z XVI wieku.

Przespacerujcie się także po promenadzie (Lungomare), a spacer ten niech zaprowadzi Was na Molo San Nicola, gdzie odbywa się targ rybny, na którym posmakujecie m.in. przysmaku z Apulii, czyli świeżych jeżowców! Gdybyście zaś zapragnęli kąpieli w morzu, w Bari znajdziecie miejską plażę Pane e Pomodoro. Żadna ona szczególna czy warta zachodu, ale dla spragnionych skrawka piasku i morza z pewnością będzie miłą opcją na złapanie oddechu.

Polecane restauracje i kawiarnie w Bari

-Peppo – restauracja, która uratowała nas w czasie sjesty. (Pamiętajcie o niej koniecznie! Apulia to region, w którym wysoko ceni się slow life i odpoczynek ;)) Kucharz spał, ale powiedział, że nie ma problemu, żeby nas obsłużyć, w mig się zebrał i przygotował dla nas pyszne makarony
-Molo San Nicola z serwowanymi na surowo owocami morza
-Panificio Fiore z pyszną, tradycyjną foccacią barese. Barese, czyli, że z Bari 😉
–Mamapulia – niestety, mama Apulia nas nie nakarmiła, bo trafiliśmy do niej podczas rzeczonej sjesty. Sprawdźcie ją zatem Wy!

To, co najlepsze w restauracjach w całej Apulii to to, że absolutnie wszędzie znajdziecie coś pysznego i warto zaglądać nawet do niepozornych lokali. Tak też przypadkiem wstąpiliśmy np. do La Voglia Matta idąc główną ulica miasta, C.so Vittorio Emanuele II. Dorwaliśmy tam focaccię za 2 euro i solidną kanapkę z łosiem, burratą i pistacjami za 5 euro. Pycha! Tak samo było z przydworcową kafeterią, w której upolowaliśmy pyszne cornetto wypełnione obłędnym kremem pistacjowym.

Monopoli

Monopoli wybraliśmy na naszą bazę wypadową w dalsze zakątki Apulii. Kompaktowe, może nie jakoś specjalnie wyróżniające się na tle innych, ale zdecydowanie przyjemne, spokojne, z dostępem do morza.

Najważniejsze zabytki miasteczka to katedra (Duomo di Monopoli), nadmorski Zamek Karola V i pobliski bastion Santa Maria. Przypadkiem weszliśmy też do niezwykłego kościoła Chiesa Santa Maria Del Suffragio skuszeni osobliwymi przedstawieniami czaszek i hasłem memento mori na fasadzie. Tymczasem wewnątrz czekało na nas jeszcze większe zaskoczenie – szkielety kapłanów!

Gdzie posmakować przysmaków z Apulii w Monopoli?

-Primo pasta bar – pyszna pasta i basta.
-Caffee Roma – niepozorne miejsce pełne lokalnych mieszkańców. Idealne na typowo słodkie, włoskie śniadanie z pyszną kawą
-Cime di tapas – bardzo przyjemne miejsce z tapas i alkoholem

Ostuni

Białe miasteczko o niezwykłym położeniu na wzgórzu. Majaczy z drogi już z daleka. Bardzo mocno skojarzyło mi się z andaluzyjskimi pueblos blancos, tymczasem tutejsze apulijskie Ostuni to po prostu la città bianca. Niezwykle przyjemnie zgubić się w tutejszej plątaninie uliczek. Głównym placem jest Piazza della Liberta. To zaś, co zachwyca najbardziej, to oczywiście bielone fasady pełne przeuroczych detali i roślin oraz wkomponowane w miejskie mury świątynie, czasem zupełnie zespolone z budynkami mieszkalnymi.

Gastronomicznie w Ostuni sprawdziliśmy te dwa miejsca:

-Caffe Garibaldi – weszliśmy z drogi, a ocena 3,4 na Google sugerowałaby, że będzie słabo. Tymczasem desery, szczególnie cannolo z ricottą, było mega! Z deserów, w tamtejszych kafeteriach pojawiał się też w wielu miejscach niżej przedstawiony puchowy cycuś. Lekki jak chmurka, wypełniony cały bitą śmietaną.
–Sapori D’eccellenza – pyszne kanapki, polecamy mocno! Dla mnie przebiła nawet wychwalaną kanapkę z Pescary w Polignano.

Alberobello

Muszę się Wam przyznać, że niespecjalnie do Alberobello jechać chciałam. Teraz trochę mi wstyd, ale kiedy jeszcze nie wiedziałam, czym są trulli i o co chodzi z fenomenem tego miejsca, pomyślałam, że to kolejne, być może nieco sztuczne miejsce w stylu Doliny Muminków stworzone na potrzeby wzmożenia turystycznego ruchu w Apulii. O jakże się myliłam! W rzeczy samej, bajkowe ci one totalnie. Jednocześnie stuprocentowo autentyczne, a wspomniane trulli, czyli charakterystyczne chatki, to najprawdziwsze domy mieszkalne! Pozycja prosto z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO!

Skąd wzięła się ta najbardziej instagramowa miejscówka w regionie Apulia? Aż zaświeciły mi się oczy, bo wciąż do końca nie wiadomo i nikomu z badaczy regionu nie udało się rozwikłać zagadki stojącej za ich pojawieniem się. Jedna z hipotez głosi zaś, że trulli wybudowali chłopi chcący uniknąć opodatkowania należnego wówczas za ukończone budynki, a takie trullo można było szybko rozebrać dzięki dachowi złożonemu z pojedynczych kamieni wapiennych. Inna mówi o tym, że w XV wieku Ferdynand I Aragoński zakazał budowy stałych domostw, by mógł dowolnie rozporządzać jego mieszkańcami i przenosić ich w wybrane przezeń miejsce. To tylko dwie z teorii, jak więc było, nie wiadomo, ale tajemnica z nimi związana czyni Apulię i Alberobello jeszcze bardziej wyjątkowymi. Znajduje się tutaj nawet jedyny w swoim rodzaju kościół zbudowany w formie trullo, Sant’Antonio di Padova na via Monte Pertica 18.

Widok trullo kojarzył mi się dotychczas wyłącznie z Alberobello, tymczasem jadąc autobusem w tym kierunku okazało się, że usłana jest nimi cała okolica! Niektóre w opłakanym stanie, inne zaś wypielęgnowane i gospodarowane. Przekosmos. Nieporównywalna z niczym wizytówka Apulii.

Polignano a Mare

Polignano a Mare od dawna chodziło mi po głowie za sprawą jednego z najbardziej rozpowszechnionych widoków Apulii, czyli plażę Lama Monachile. W istocie, piękna ci ona, choć w żadnym razie nie jest jedynym powodem, dla którego warto tutaj przyjechać. Samo w sobie miasteczko jest szalenie urocze, a w połączeniu z bliskością skalistego wybrzeża, turkusowego i gniewnego morza oraz włoskiego stylu bycia tworzy cudowną całość. Koniecznie trzeba się więc podczas zwiedzania włoskiej Puglii zatrzymać w Polignano. Pełny wpis, z poleceniami konkretnych miejsc w Polignano znajdziecie tutaj. Zajrzyjcie koniecznie!

Na dokładkę – Matera!

Apulia mogłaby się obrazić za umieszczenie w tym wpisie Matery, która znajduje się w regionie Basilicata. Miejcie to więc na uwadze, bo regionalne niesnasnki działają przecież w dwie strony. 😉 Mimo to będąc w Apulii jesteśmy już od krok od tego absolutnie wyjątkowego miasteczka i grzechem byłoby go przy tej okazji nie odwiedzić.

Fenomen miasteczka polega na wykuciu go w skałach, co sprawia, że Matera jest jednym z najbardziej wyjątkowych przykładów osadnictwa jaskiniowego! Nic więc dziwnego, że ta żywa, wciąż trwająca do dobrze zachowanej formie sceneria zachwyciła Mela Gibsona, który wykorzystał ją do nakręcenia wielu scen z Pasji. Kolejna pozycja z listy UNESCO.

Ile czasu spędzić w Apulii?

Wiadoma sprawa, wszystko zależy od tego, czym podróżujecie, jakie tempo lubicie, czy to lato, czy też zima. Apulia dzięki tanim lotom do Bari będzie idealna na weekendowy wypad, ale myślę, że sprawdzi się też doskonale w przypadku dłuższych wczasów w rytmie slow, dzięki którym wzdłuż i wszerz będziecie mogli zjechać ją w dwa tygodnie.

Plan zwiedzania Apulii – na 3-4 dni

Nasz sposób zwiedzania pozwalał nam na spędzenie w Apulii przedłużonego weekendu, w trakcie którego podróżując komunikacją publiczną zwiedziliśmy wszystkie wymienione wyżej miasteczka, a więc Bari, Polignano a Mare, Alberobello, Monopoli i Ostuni. Przy okazji innego wyjazdu do regionu Apulia byliśmy także w Materze.

Plan zwiedzania Apulii – na 5-7 dni

Mając do dyspozycji nieco więcej czasu, poniżej kilka przykładów na to, jak rozszerzyć wizytę w Puglii. Co jednak najwspanialsze, to to, że lista ta jest totalnie niekompletna i można by wciąż dopisywać do niej nowe przystanki!

Inne ciekawe miasteczka regionu Apulia:
-Locorotondo – kolejne po Ostuni, barokowe miasteczko białych fasad, detali i klimatu. Dla wielu najpiękniejsze
-Barletta – niewielkie, nadmorskie, przyjemne miasto na niespieszny wypoczynek
-Lecce – zwane Florencją Południa ze względu na ogrom zabytków z czasów cesarstwa rzymskiego
-Martina Franca – żadna tam zła kobieta, a podobnie jak Locorotondo, miasteczko usłane barokowymi zabytkami. W okolicy znajdziecie również słynne trulli
-Altamura – miasto najsłynniejszego w Apulii chleba
-Trani – ciekawe ze względu na swoją dzielnicą żydowską, zamek i mnóstwo zabytków
-Otranto – znajduje się w nim Cava di Bauxite, czyli jezioro powstałe w wyniku działań kopalni boksytu oraz przyjemna latarnia morska Cape Palascia.

-Castel del Monte
Niezwykle ciekawym punktem na mapie Apulii jest zamek Castel del Monte zbudowany w 1240 r. przez Fryderyka II Hohenstaufa. Zobaczcie w sieci to cudo. Zbudowany na planach ośmiokąta wraz ośmiokątnymi wieżami stanowi totalnie wyjątkowy przykład średniowiecznej architektury.

-Grotte di Castellana
Apulia to przede wszystkim miasteczka, morze, pola uprawne i oliwne gaje, gdzie produkuje się najwięcej w kraju oliwy, ale między nimi znajduje się też cud natury z gatunku tych przyrodniczych. Mowa o Grotte di Castellana, czyli niezwykły system jaskiń krasowych. Odwiedziny w tym miejscu łączą się z przebyciem 3-kilometrowej trasy podziemnej, pełnej niezwykłych formacji skalnych i znajdującej się tutaj Białej Groty uznawanej za najpiękniejszą na świecie.

Apulia latem – polecane plaże

Apulia dzięki kształtowi włoskiego obcasa ma dostęp do dwóch mórz, a także dłuuugą linię brzegową (ponad 784 km!) dającą ogrom możliwości do plażowania. Znajdziecie więc tutaj plaże zarówno piaszczyste, jak i kamieniste, strome urwiska, klify, jak i łagodne, płaskie nadmorskie krajobrazy.

Chyba najbardziej rozpowszechnioną w internecie plażą z regionu Apulia jest Lama Monachile w Polignano a Mare. Byliśmy tam w czasie sztromu, kiedy nie było na niej żywej duszy, jednak możemy wyobrazić sobie, jak wygląda ona w szczycie sezonu. Zatoczka jest mała, stąd też dla szukających wytchnienia plażowiczów nie będzie to dobry wybór. Warto więc, szukając plażu akurat w okolicy Polignano, odwiedzić okoliczne Ponte dei Lapilli, Lido Cala Paura, Porto Cavallo, Cala San Govanni, Spiaggia San Vito. Na trasie Monopoli-Brindisi sprawdźcie zaś plaże wokół rezerwatu Torre Guaceto.

Szukając jednak najlepszych miejsc, warto wybrać się dalej. Najpiękniejsze plaże w Apulii znajdziecie od strony Morza Jońskiego, głównie na Półwyspie Salentyńskim, o którym zwykło się mówić jako o miejscu dwóch mórz i tysiąca oblicz. Niech będzie to zatem najlepsza rekomendacja.

Gdyby zdarzyło Wam się postawić mimo wszystko na północ, Apulia przyciąga coraz liczniej turystów na Półwysep Gargano, gdzie leży urokliwe nadmorskie miasteczko Vieste.

Podczas pobytu w Apulii nad morzem w prowincji Lecce, warto odwiedzić grotę, która stworzyła naturalny basen o nazwie Grotta della Poesia w miejscowości Roca Vecchia.

Apulia na talerzu. Co zjeść w regionie?

Włochy – jedyny kraj, w którym po takiej ilości cukru, glutenu, laktozy i tłuszczu, jakiej tutaj zaznacie, wciąż będziecie fit. Wszyscy są tutaj jakoś tak totalnie niewymuszenie szczupli i zdrowi, mimo jedzonych na śniadanie ciastek i przegryzania za dnia oblaną oliwą focacię. Dieta cud, nie ma na to wytłumaczenia! Sekret być może tkwi w porcjach, bo te bywają niewielkie. Wiele dań się grilluje, a Apulia to region w sporej większości rolniczy, przez co stoi świeżymi, pysznymi owocami i warzywami. Jakich specjałów zatem wypatrywać?

Burrata
Myślałam, że nie mogłabym zostać weganką przez zamiłowanie do parmezanu. Apulia pokazała mi jednak, że jest poza nim burrata. To jest proszę państwa przeniebo dla lubujących się w kremowych konsystencjach i śmietanowym smaku mozarelli. Co najlepsze, nikt jej tutaj nie żałuje. Cała kulka burraty w kanapce? Czemu nie. Burrata to moje absolutne odkrycie z Apulli i ubolewam, że nie jest powszechnie dostępna w naszym kraju. Coby jeszcze było mało, burrata ma córkę o nazwie straciatella. Nie dajcie się zwieść, jeśli zobaczycie ją w menu na słono, czekolada obok niej nie stała. Straciatella to wnętrzne burraty, czyli sama śmietanka z zatopionymi w niej strzępkami mozarelli. Kosmos! Apulijczycy doskonale o tym wiedzą, więc znajdziecie burratę/straciatellę jako dodatek do wielu dań, choćby w pizzy czy burgerze. Wypatrujcie! To oczywiście nie jedyny ser popularny w Apulii. Poniżej mała ściąga.

Cime di rapa
Cime di rapa to rzepa brokułowa. Smak? Kapustny, nie jakoś bardzo zaskakujący, po prostu wyczuwalnie brokułowy. Mieliśmy ją okazję spróbować w typowym dla Apulii daniu z wykorzystaniem orecchiette. Było w porządku, bez zapadnięcia w pamięć. Co innego, gdyby dodać do niego straciatelli..

Apulijski makaron orecchiette
Wspomniane wyżej orcchiette to typowy makaron z Apulii w kształcie uszek. Koniecznie wypatrzcie na ulicach Bari domową jego produkcję.

Carciofi, czyli karczochy
Apulia i południe Włoch karczochami stoi, więc będąc na miejscu korzystajcie z ich dostępności. Nam udało się go dorwać w postaci dodatku do kanapki w Ostuni.

Cornetto
Apulia, a tak naprawdę całe Włochy mogą rozczarować fanów obfitych śniadań na słono. Cornetto to rogalik jadany rano z mlecznymi kawami. Od croissanta różni się tym, że zawiera mniej masła i nie jest tak chrupiący. Występuje w wersji pustej i nadziewanej, np. czekoladą, albo obłędnym kremem pistacjowym.

Apulijskie panzerotto
Kolejny typowy apulijski klasyk to panzerotto, czyli rodzaj pieroga smażonego na głębokim tłuszczu, wypełnionego w swej najpopularniejszej wersji mozarellą i pomidarami.

La Puccia
Kanapki występują w Apulii w ogromnej ilości wariantów smakowych, a do tego przyrządzone są bardzo na bogato. Idealne na drugie śniadanie, albo lunch.

Tiedda barese
Ziemniaczano-ryżowo zapiekanka z dodatkiem warzyw i małż prosto z Bari.

Cannolo
Typowy deser dla Sycylii, ale jeśli zauważycie go w Apulli, to spróbujcie koniecznie. Nam trafił się pyszny kawałek Cannolo w Ostuni.

Pasticciotto
Podłużna babeczka skrywająca w sobie mokre, kremowe, delikatnie cytrusowe nadzienie.

Taralli
Perfekcyjna przekąska. Rodzaj chrupkich krążków z różnymi ziołami czy suszonymi pomidorami. Pierwszy raz podano nam je w Cime Di Tapas w Monopoli. Dostępne są w marketach, więc mogą być fajną jadalną pamiątką z Apulii.

Focaccia
Pizza w Apulii, pewnie, że bywa, ale dużo częściej zdarzało nam się porwać na szybko focaccię. Puszyste, zalane oliwą drożdżowe ciasto chrupiące na brzegach, najczęściej z dodatkiem słodkich apulijskich pomidorków koktajlowych. Proste, tanie i przepyszne.

Sgagliozze
Podczas dotychczasowych wizyt w Apulii nie mieliśmy okazji ich dorwać, więc musicie nadrobić Wy! Sgagliozze to smażone kawałki polenty, czyli coś na wzór placków z mąki kukurydzianej. Nie brzmi wyszukanie, ale chyba w tym rzecz – w szybkiej przekąsce złapanej na włoskim street foodzie. Znajdziecie je w Bari, na Piazza Mercantile, gdzie swoje najbardziej znane stoisko ma Signora Maria.

Chleb z Altamury
Zapuszczając się we włoską Puglię/Apulię możecie trafić do Altamury, gdzie znajdziecie słynny regionalny chleb wypiekany z semoliny. W Altamurze znajdziecie wypiekającą go piekarnię pod adresem via Luca Martucci 10.

Owoce morza
Apulia dzięki długiej linii brzegowej może poszczycić się pysznymi, świeżymi owocami morza. Tak świeżymi, że Apulijczycy chętnie zjadają je na surowo! Wystarczy, że będąc w Bari wybierzecie się na Molo San Nicola, gdzie odbywa się targ rybny, a czekać będą na Was crudité, czyli surowe owoce morza właśnie. Jeśli nie tam, znajdziecie je także we wspomnianej we wpisie o Polignano a Mare restauracji Pescaria. Ośmiornica (włoskie polpo) – wyszukany w naszym rozumieniu owoc morza bryluje tutaj zarówno w ekskluzywnych restauracjach, jak i zwykłych kanapkarniach.

Za współpracę przy tekście dziękujemy platformie Musement, która oferuje atrakcje w całej Apulii, m.in. lekcje gotowania w tradycyjnym apulijskim domu, wycieczki z lokalnymi przewodnikami oraz zorganizowane wyjazdy objazdowe po wymienionych w tekście miasteczkach regionu. Sprawdźcie je koniecznie!

Apulia – informacje praktyczne

Sjesta i coperto w regionie Apulia

Zarówno w Apulii, jak i w całych Włoszech sjesta to rzecz święta, głodu nie znająca. Chcąc posmakować konkretnych dań i nie łapiąc później byle czego, zaplanujcie wcześniej wizyty w knajpach mając na uwadze, że zwykle zamykają się ok. godz. 14/15, a otwierają ponownie dopiero ok. godz. 19/20. Pamiętajcie również, że do cen posiłków w restauracjach często doliczane jest coperto, o czym informuje zwykle menu. Wyższy rachunek może Wam się również przytrafić w niektórych kawiarniach, jeśli zechcecie się wygodnie rozsiąść. We Włoszech kawy pija się często jak shoty, stojąc przy barze, więc czasem miejsce przy stoliku traktowane jest jako coś premium, za co trzeba dodatkowo zapłacić.

Baza wypadowa – Monopoli lub Bari

Apulia gościła nas dwa razy. Podczas pierwszej podróży naszą bazą wypadową było Bari. Nocowaliśmy blisko dworca, żeby móc szybko przemieszczać się po regionie. Drugi raz, w styczniu tego roku, zatrzymaliśmy się na dłużej w Monopoli. Jest to naszym zdaniem lepsze miejsce na bazę wypadową. Miasteczko jest przyjemniejsze wieczorami, mniejsze, położone mniej więcej w centrum Apulii, co znacznie skraca czas dojazdu do wymienionych w naszym tekście atrakcji. Jeśli zatrzymacie się w Monopoli, polecamy wizytę w centrum informacji turystycznej , w której zasięgnięcie wielu aktualnych informacji przydatnych w podróży po Apulii (m.in aktualnych rozkładów jazdy lokalnych autobusów).

Kiedy lecieć do Apulii? Jaka będzie pogoda?

Apulia to jeden z najbardziej słonecznych regionów Włoch, więc oczekiwać słońca możecie tutaj nawet wtedy, gdy u nas nic jak tylko szarość. Osobiście uwielbiamy podróże po Włoszech i Apulii poza sezonem, czyli od października do kwietnia. Omija nas wtedy przyjemność kąpieli w morzu, ale też nawet latem nie jest to dla nas priorytet. Podczas tego styczniowego wyjazdu było jednak bardzo nieprzyjemnie ze względu na kilkudniowy wiatr osiągający w porywach ponad 50km/h. Daniel uznał wtedy, że już nigdy nie wybierzemy się do Włoch zimą, ale już to odkręcił. 😉 Dokręcone za to były wszystkie grzejniki w naszych noclegach, dlatego koniecznie zabierzcie ze sobą ciepłą piżamę. Ogrzewanie mieszkań w Apulii niekoniecznie musi być oczywistością, więc bądźcie przygotowani na zimny chów. Mimo wszystko wietrzna pogoda w Apulii nie jest zimą żadną regułą, zaś szansa na pełne słońce już tak. Średnie miesięczne temperatury zimą wahają się od ok 6°C w nocy do 12°C w dzień. W październiku i listopadzie można liczyć na przyjemne 20 kilka stopni w trakcie dnia i kilkanaście nocą. Wiosna i jesień będą zatem najbezpieczniejsze, jeśli chcecie zwiedzić Apulię poza obleganymi miesiącami wakacyjnymi, za to z pojawiającym się uczuciem zadowolenia, że oto czujecie się jak na letnich wczasach.

Własne auto czy komunikacja publiczna?

Własne auto to wygoda i możliwość maksymalnego wykorzystania czasu w Apulii, ale, przynajmniej dla mnie, także niepotrzebny o stres, bo Włosi potrafią jeździć wysoce nerwowo. My podróżowaliśmy komunikacją publiczną, przede wszystkim pociągami i bardzo sobie ten sposób chwalimy. Bilety można kupić w biletomatach na stacjach kolejowych płacąc kartą. Rozkłady jazdy pociągów sprawdzicie pod tym adresem, a większość połączeń pokazuje także Google Maps. Tak, jak wspomniałam, bardzo wygodną i fajną opcją mogą być wycieczki objazdowe, które znajdziecie na Musement.

Dajcie koniecznie znać w komentarzu, jeśli Apulia Was oczarowała i macie swoje własne ulubione typy i podróżnicze tipy!